REHİN VERENİN HAK VE YÜKÜMLÜLÜKLERİ

I.                   Giriş

TİTRK m.12 f.1 hükmü uyarınca, taraflar, hak ve yükümlülüklerini TİTRK  hükümleri uyarınca düzenlenen rehin sözleşmesi ile belirler. Diğer bir ifadeyle,  taraflar, aralarındaki güvence ilişkisiyle ilgili hak ve yükümlülükleri düzenleyen  kayıtları rehin sözleşmesine dâhil edebilirler. Aynı zamanda taraflara ait hak ve yükümlülüklerinin, rehin sözleşmesi ile  belirlenmesi açısından bazı sınırlamalar bulunmaktadır. Buna nazaran, ticari  işlemlerde göç eder rehni sözleşmesinde genel hükümlere aykırı nitelikte  düzenlemelere yer verilemez. Zira TMK m.5 hükmü uyarınca, “Bu Kanun ve Borçlar  Kanununun genel kalifiye hükümleri, müsait düşmüş olduğu ölçüde bütün özel hukuk  ilişkilerine uygulanır.”

Bu nedenle, TBK m.27 f.1 düzenlemesi gereği, ticari işlemlerde göç eder rehni sözleşmesinde “emredici hükümlere”, “ahlaka”, “kamu düzenine”, “kişilik haklarına  aykırı” yada “konusu imkânsız olan kayıtlara” yer verilemez.  Bunun yanı sıra, taraflar arasındaki teminat ilişkisiyle ilgili hak ve  yükümlülükleri düzenleyen kayıtların TİTRK’deki hükümlere aykırı olmaması icap eder.  Zira TİTRKm.12 f.1’de tarafların hak ve yükümlüklerinin TİTRK aykırı olmamak  kaydıyla rehin sözleşmesinde belirlenebileceği hükme bağlanmıştır.  Rehin sözleşmesinde açıkça düzenlenmemiş olsa dahi, rehin veren ve rehin  alacaklısının TİTRK kapsamında bazı hak ve yükümlülükleri bulunmaktadır. Bunun yanı sıra, TİTRKm.18 f.1 hükmü uyarınca, TİTRK de hüküm bulunmayan  hâllerde, taşınmaz rehni taraflarının sahip olduğu hak ve yükümlülükler, TİTRK hükümleri uyarınca düzenlenen rehin sözleşmesinin tarafları bakımından da  tatbik alanı bulacaktır. Bu doğrultuda, makalede, “rehin verenin hak ve yükümlülükleri” incelenecektir

II.                Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Kapsamında Taşınır Rehni Kavramı

Ticari işlemlerde taşınır rehni hakkı TİTRK m. 2/1 (ı) hükmünde tanımlanmış  olup; ilgili maddede, “taşınır bir varlığın türünden, rehin verenin yada rehinli  alacaklının durumundan, rehinle güvence altına alınan borcun niteliğinden yada  tarafların onu rehin hakkı olarak adlandırmasından bağımsız olarak bir borcun  ödenmesini veya ifa edilmesini garanti altına almak amacıyla alacağın devrinde  devralanın alacak hakkı da dâhil olmak üzere, taşınır varlık üstünde zilyetliğin devrine  gerek olmaksızın tesis edilen sınırlı ayni hak” şeklinde ifade edilmiştir. İlgili tanımda, ticari işlemlerde taşınır rehni hakkının tam olarak ifade edemediği  için öğretide eleştiriler bulunmaktadır.[1]

Taşınır rehni; rehin alacaklısının alacağını garanti altına almak amacı ile malike ilişik taşınır eşya, hak veya alacak üstünde oluşturduğu ve borçlunun temerrüte düşmesi halinde alacaklıya rehnin paraya çevrilmesi benzer biçimde tanınan ayni bir haktır..DAVRAN taşınır rehnini şöyleki tanımlamıştır: “Bir alacağı temine yarayan, başkasına ilişik menkul mal (yada hak) üzerinde müesses mahdut ayni hak olup, alacaklıya borçludan alacağını istifade edememesi halinde merhunun satış bedelinden alacağını istifade yetkisi verir.” Bu tanıma göre; alacaklı yalnızca rehin konusunun satış bedeli üstünden alacağını karşılar. Rehin konusunun paraya çevrilmesi halinde borç karşılanmazsa borçlu şahsi olarak mal varlığı ile sorumlu olmaya süre gelir. Kural olarak taşınır, alacaklının zilyetliğindedir sadece kullanma hakkı yoktur ki aksi kararlaştırılabilir ve menkul rehni feri bir haktır[2]. CANSEL göç eder rehnini; "menkul rehni öyle mahdut ve feri ayni haktır ki, muaccel alacağını öğrenim edemeyen alacaklıya alacağını temin etmek için başkasına ait menkul bir eşya (yada hakkı) paraya çevirmeyi talep yetkisi verir." ifadesi ile tanımlanmıştır[3]. Her iki tanımdan da anlaşılacağı suretiyle taşınır rehni alacağa bağlı feri ve ayni bir haktır.TMK m. 939-972 maddeleri içinde düzenlenen göç eder rehni temelde teslime bağlı şekilde düzenlenmiştir[4]. Taşınır rehnine TMK hükümleri dışında, TTK hükümlerinde vapur rehni, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu ile ticari işletme rehni, Maden Kanunu ile maden üstünde rehin düzenlenmiştir[5].Medeni Kanunda göç eder rehni temelde teslime bağlı olarak düzenlenmesine rağmen hapis hakkı, teslime bağlı olmayan rehin, hak ve alacaklar üstünde rehin benzer biçimde türlere de yer verilmiştir. Temel olarak teslime bağlı rehne yer verildiği için teslime bağlı rehni düzenleyen maddeler örtüştüğü seviyede diğer rehin türleri bakımından da uygulanır, müsait düşmediği hallerde ise bir başka ifade ile bu maddenin de çözümsüz  kalmış olduğu hallerde taşınmaz rehnine ilişik hükümler uygulanır[6]

.

III.            Rehin Veren

Rehin sözleşmesinin taraflarından rehin veren bakımından TİTRK kapsamında  düzenlemeler yapılmış olup, buna nazaran rehin verebilecek kişiler, tacir, esnaf, ziraatçi,  müstahsil örgütü, serbest meslek erbabı reel ve tüzel kişiler olarak belirtilmektedir  (TİTRK m. 3/1 (a), (b)). Çalışmamızda yukarıda da bahsedilmiş olunan ticari  işlemlerde taşınır rehni sözleşmesinin taraflarına ilişik olarak Kanun’da öngörülen  ikili yapı gereğince, ziraatçi, üretici örgütü ve serbest meslek erbabı reel ve tüzel  kişilerin yalnızca kredi kuruluşları ile rehin sözleşmesi akdedebileceği; tacir ve  esnafların ise kredi kuruluşları ile rehin sözleşmesi akdetmesinin olası olduğu  söylenebileceği benzer biçimde, ikinci grup olan tacir veya esnaflar arasında akdedilen rehin  sözleşmesinde de taraf olabilmesi olası olmaktadır.

A.    Tacir

TİTRK m. 2/1 (ğ) hükmüne göre tacir, Türk Ticaret  Kanununa nazaran tacir olduğu kabul edilebilen kişiyi anlatım eder. Türk Ticaret Kanunu  uyarınca tacir ise, bir ticari işletmeyi kısmen dahi olsa kendi adına işleten gerçek  kişiler, tecim şirketleri, ülkü amacına ulaşmak için ticari işletme işleten dernekler ve vakıflar ile amme tüzel kişileri tarafınca kurulan, hususi hukuk kaidelerine göre  yönetilen ve ticari biçimde işletilen müessese ve kuruluşlardır (TTK. M. 12 ve 16). Bu kapsamda Ticari İşlemlerde Taşınır Kanunu uyarınca, 6102 sayılı Türk Ticaret  Kanunu’na atıf yapıldığından, tacir teriminin Türk Ticaret Kanunu kapsamında ele  alınması gerekmektedir.[7]

B.     Esnaf

Esnafın tanımı TİTRK m. 2/1 (c) hükmünde yapılma olup, Esnaf ve Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanununa göre  faaliyetlerde bulunan kişilerin esnaf olduğu belirtilmiştir. Bu kapsamda 5362  sayılı ESMKK m. 3/1 (a)’da esnaf ve sanatkâr tanımına yer verilerek, “İster gezici ister  sabit bir mekânda bulunsun, Esnaf ve Sanatkâr ile Tacir ve Sanayiciyi Belirleme  Koordinasyon Kurulunca belirlenen esnaf ve sanatkâr meslek kollarına dâhil olup,  ekonomik faaliyetini sermayesi ile beraber bedenî çalışmasına dayandıran ve hasılatı  tacir yada sanayici niteliğini kazandırmayacak miktarda olan, kolay usulde  vergilendirilenler ve işletme hesabı esasına nazaran deftere tabi olanlar ile vergiden muaf  bulunan meslek ve sanat sahibi kimseler” olarak belirtilmiştir.[8]

C.    Çiftçi

Kanun’a gore ‘Çiftçi’, Tarım Kanunu’na bakılırsa etkinlik yayınlayan ziraatçiyi anlatım eder [m.2, f.1-(b)]. 5488 sayılı Tarım Kanunu’nda ‘Çiftçi’, mal sahibi, kiracı, yarıcı yada ortakçı olarak sürekli veya minimum bir üretim dönemi veya yetiştirme devresi tarımsal üretim yapan gerçek ve tüzel kişiler olarak tanımlanmıştır . Kanun’da yer verilen tanıma nazaran çiftçi sayılabilmek için üç şartın varlığı zorunludur: (i) Tarımsal Üretim Yapılması, (ii) Tarımsal üretimin devamlı olarak veya en az bir üretim periyodu veya yetiştirme devresi yapılması, (iii) Tarımsal üretimin mal sahibi, kiracı, yarıcı veya ortakçı sıfatıyla yapılması. Bu şartları yerine getiren gerçek ve tüzel kişiler çiftçi sayılarak, ticarî işlemlerde taşınır rehni sözleşmesini rehin veren sıfatıyla akdedebileceklerdir. Tarımsal üretim, 5488 sayılı Kanun’un 3. Maddesinde tanımlanmıştır. Bu tanıma gore, tarımsal üretim; toprak, su ve biyolojik kaynaklar ile beraber tarımsal girdiler kullanılarak meydana getirilen bitkisel, hayvansal, su ürünleri, mikroorganizma ve enerji üretimini ifade etmektedir.[9]

D.    Üretici Örgütü

Üretici örgütü TİTRK m. 2/1 (l) hükmüne nazaran, üretici ve yetiştiricilerin ilgili  kanunlara dayanarak kurmuş oldukları tarımsal amaçlı birleşke ve birlikleri anlatım  etmektedir. Uygulama Yönetmeliği m. 4/1 (r)’de ise üretici örgütü, “4/8/2012 tarihli  ve 28374 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sebze ve Meyve Üretici Örgütleri  Hakkında Yönetmelik kapsamında yer alan üretici örgütü belgesine haiz kooperatifler  ve tarımsal müstahsil birlikleri ile üretici ve yetiştiricilerin alakalı kanunlara dayanarak  kurdukları tarımsal amaçlı kooperatif ve birlikleri” olarak tanımlanmaktadır. [10]

E.     Serbest Meslek Erbabı

TİTRK m.2 f.1 (j) bendi uyarınca, “Serbest meslek erbabı: 31/12/1960 tarihindeki ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununa gore tanımlanan özgür meslek erbabını,” ifade etmektedir. Serbest meslek erbabı, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu m.66 f.1’detanımlanmıştır. Buna nazaran, “Serbest meslek faaliyetini87mütat meslek halinde ifa edenler, serbest meslek erbabıdır…” “Gümrük komisyoncuları”, “noterler”, “avukatlar”, “borsa ajan ve acenteleri” ile “müşavirler” özgür meslek erbabı kişilere misal olarak gösterilebilecektir. TİTRK’nin yürürlüğe girmesiyle beraber söz konusu kişilerin TRK hükümleri kapsamında rehin vererek rehin sözleşmesine taraf olmaları mümkün hâle gelmiştir[11]

F.     Üçüncü Kişi

TİTRK m.5 f.9 hükmünde ise, bir bireyin kendisinin kişisel olarak borçlu  olmamasına rağmen başka bir borçlu yararına olacak halde TİTRK uyarınca rehin  tesis edebileceği hususu düzenlenmiştir. Ancak, söz konusu yargı tartışmaya  açıktır. Şöyle ki, TİTRKm.3 uyarınca kimlerin ticari işlemlerde taşınır rehni  sözleşmesine taraf olabileceği düzenlenmiştir. Bununla beraber, TİTRKm.5 f.9  hükmünde adı geçen “üçüncü kişilerin” TİTRKm.3’te sayılanlardan olma  zorunluluğuna ait TİTRK’de herhangi bir hükme yer verilmemiştir. Doktrindeki  egemen görüşe nazaran, TİTRKm.3 hükmünde ticari işlemlerde taşınır rehni sözleşmesine  taraf olabilecekler düzenlenmiştir ve TİTRKm.5 f.9 hükmünde belirtilen “üçüncü  kişiler” ibaresinin “TİTRKm.3 hükmünde sayılanlar içinde yer edinen üçüncü kişiler” şeklinde yorumlanması gerekmektedir[12]

 

IV.             Rehin Verenin Hakları

A.            Doğrudan Zilyetliğini Devam Ettirebilme Hakkı

Rehin verenin haiz olduğu ilk ve hatta en önemli yetki, rehinli taşınıra zilyet olma yetkisidir.[13] Zira TRK kapsamında tesis edilen rehin hakkı, teslimsiz sicilli bir  rehin çeşidi olması nedeniyle, rehnin kurulması için rehinli taşınırın zilyetliğinin  rehin alacaklısına devredilmesine gerek bulunmamaktadır. Ticari işlemlerde göç eder  rehninin kurulabilmesi için, TRK’nin alakalı hükümleri uyarınca hazırlanan rehin  sözleşmesinin rehinli göç eder siciline tescil edilmesi lüzumlu ve yeterlidir. Böylelikle,  TMK hükümleri uyarınca tesis edilen teslime bağlı göç eder rehni aksine, ticari  işlemlerde göç eder rehninin aleniyeti zilyetlik vesilesiyle değil, “tescil” vesilesiyle  sağlanmaktadır.

Rehin veren, rehinli taşınırın direkt zilyedi olması sebebiyle, zilyetliği  koruyan hükümlerden faydalanabilmektedir.[14] Teslime bağlı taşınır rehni, zilyetliğin devredilmesi yöntemiyle kurulması  nedeniyle, rehin sözleşmesinde zilyetliğin devrinin hangi yolla gerçekleşeceğine ait hükme yer verilebilir.[15] Bununla birlikte, TRK hükümleri uyarınca tesis edilen rehin hakkının, rehin mevzusu taşınırın zilyetliğinin rehin alacaklısına devrine gerek  duyulmaksızın tesis edilebilmesi sebebiyle, rehin sözleşmesinde rehinli taşınırın  zilyetliğinin rehin verene devredileceğine ait hükme yer verilmesi mümkün  değildir. Aksi hâlde, zilyetliğin devrine ait kaydın kesin hükümsüz olarak kabul  edilmesi icap eder.[16]

B.            Rehinli Taşınır Varlığı Kullanabilme Hakkı

TİTRK hükümlerinin teslimsiz taşınır rehni ile temel mantığının, rehin verenin taşınırı kullanmaya devam etmesi olduğu yazımızda açıklanmıştı. Böylece rehin veren,laf mevzusu göç eder ile faaliyetlerini devam ettirecek ve elde etmiş olduğu gelir ile borcunu ödeyebilecektir. Rehin veren, rehinli taşınırı zilyetliğinde bulundurarak kullanmaya devam edecektir. Kullanmakla tükenmeyen veya şekli değişmeyen rehinli taşınırlar bakımından bir şüphe bulunmamaktadır. Kullanmakla tükenen ya da başkalaşan maddeler bakımından kanun koyucu yeni oluşan taşınıra dair rehnin devam edeceğini düzenlemiştir.

Kullanımın sınırları ise rehinli taşınırın amacına uygun olmalıdır. Kanun koyucu, rehinli taşınırı koruyucu hükümler düzenlemiştir. Bu hükümler açıkça anlatım edilmemesine rağmen, taşınırı amacına müsait kullanımı sağlayan hükümler niteliğindedir[17]

C.            Rehinli Taşınır Varlık Üzerinde Tasarruf Edebilme Hakkı

TİTRK’nin 4. Maddesinin 7. Fıkrasında i “(rehne konu göç eder mevcudiyet üzerinde tutum yetkisini kısıtlayan kayıtlar geçersizdir.” ifadesine yer verilerek, mülga TİRK’in aksine çok daha geniş bir kullanma ve tasarruf etme yetkisinin rehin verene bahşedildiği anlaşılmaktadır. Bu düzenlemeye göre, ticarî işlemlerde taşınır rehni sözleşmesine rehin verenin tasarruf yetkisini kısıtlayan bir kayıt koyulamayacaktır. Böyle bir kayıt konulması halinde ise Kanun’un aleni hükmü gereği geçersiz olacaktır.[18]

Rehin verenle ilgili olarak açıklanması gereken en mühim konu şekli  rehinli taşınırın devredilmesidir. Rehinli taşınırın dönemi meselesine kanunda yer  verilmeyip Uygulama Yönetmeliği. Ile düzenlenmiştir. Aksi kararlaştırılmadıkça zilyetliğin ya da  mülkiyetin değişmesi borçta ve rehin miktarında bir değişim yaratmaz (Uyg. Yönt. M.  28/1). Ancak mülkiyetin devrinden sonrasında rehin alacaklısının, borçluya başvurma  hakkını saklı tutması gerekmektedir. TRK m. 28/2 bu hususu “Mülkiyetin devredilmesi  halinde yeni malik borcu yüklendiği takdirde rehin alacaklısı, kendisine başvurma  hakkını saklı tuttuğunu bir sene içinde yazılı olarak önceki borçluya bildirmezse, borçlu  borcundan kurtulur.” İfadesi ile açıklar. Buna göre önceki borçluya  gidebilmek için için rehinli taşınırın devrinden itibaren bir sene içerisinde müracaat hakkı  saklı tutulmalıdır. Bildirimde bulunulmazsa borç sona ermektedir. Rehin hukukunda rehinli  taşınır borcu karşılamazsa, borcun kalanıyla ilgili borçlunun kişisel  sorumluluğu devam etmektedir. [19]

Tasarruf yetkisini kısıtlayan kayıtların geçersizlik yaptırımıyla karşılanması, rehin mevzusu olabilecek taşınır varlıklar düşünüldüğünde bir gereklilik olarak kanunkoyucunun karşısına çıkmıştır. Zira hammadde, sarf malzemesi, yığın gibi rehne konu olabilecek taşınır varlıklar bakımından, rehin verenin her seferinde alacaklının muvafakatini alması hem sürat bakımından olumsuz bir etki yaratacak aynı zamanda kötüniyetli tutum izlenirse üretimi durma noktasına dahi getirebilecektir[20]. Hiç şüphesiz bu sakıncalar rehnin faydasını da kaldırabilecek niteliktedir. Ayrıca, rehin hakkının bir sınırı olan aynî hak olması sebebiyle, rehinli göç eder varlık üzerinde tutum yetkisinin devamını öngören bu tertip genel hükümlere de uygunluk arz etmektedir.[21]

D.            Rehinli Taşınır Varlık Üzerinde Art Rehin Kurabilme Hakkı

Rehin veren, bir göç eder varlığı birden fazlaca alacaklı lehine rehnedebilir. Bunun  için rehin alacaklısının onayının alınmasına gerek bulunmamaktadır. Nitekim TRK m.4 f.7 ve Uygulama Yönetmeliği m.9 f.3’te [22], rehin mevzusu taşınır varlığın art rehne  mevzu edilmesini kısıtlayan kayıtların geçersiz olduğu hükme bağlanmıştır.  Dolayısıyla, taraflar içinde akdedilen rehin sözleşmesinde bu yönde bir kayda yer  verilmesi hâlinde, laf mevzusu kayıt geçersiz olarak kabul edilecektir. Rehin verenin  rehinli göç eder mevcudiyet üstünde birden fazla rehin tesis etme imkânına haiz olması,  finansmana erişimi kolaylaştırıcı niteliktedir. Bu nedenle, rehinli göç eder mevcudiyet  üstünde art rehin kurma yetkisi, TRK’nin amacına uygundur.[23]

 

Benzer şekilde, TMK m.941 hükmünde teslime bağlı taşınır rehninde rehinli  göç eder üstünde art rehin kurulabileceği düzenlenmiştir. Buna nazaran, rehinli göç eder  maliki, ilk rehin hakkı sahibine alacağı ödenince rehinli taşınırı sonraki alacaklıya, öteki bir ifadeyle, art rehin hakkı sahibine vermesi gerektiğini yazılı olarak bildirir. Daha evvel ifade edilmiş olduğu suretiyle, ticari işlemlerde göç eder rehninde aynı göç eder  varlığın iki yada fazla sayıda rehnedilmesi durumunda rehin hakları arasındaki sıra  ilişkisinin belirlenmesi bakımından durağan dereceler sistemi yada ilerleme sisteminin  tercih edilmesi mümkündür. Rehin hakları arasındaki sıra ilişkisinin belirlenmesi  bakımından sabit dereceler sisteminin kabul edilmesi hâlinde, rehin konusu üstünde  art rehin kurulmasına gerek kalmamıştır. Zira sabit dereceler sisteminde, rehinli göç eder  mevcudiyet, farazi olarak derecelere ayrılmıştır. Taşınır varlık üstünde art rehin  kurulması, ilerleme sisteminin tercih edilmesi hâlinde laf konusu olur.[24]

 

E.            Rehin Hakkının Sicilden Terkinini Talep Etme Hakkı

TİTRK m. 15/1 e göre, “Rehin alacaklısı, alacağın son bulmuş olduğu tarihten  itibaren yabancı hukuka doğal olarak rehin alacaklısı tarafından otuz, Türk hukukuna tabi rehin  alacaklısı tarafından on beş işgünü arasında, rehin kaydının Sicilden terkini için  başvuruda bulunur.” Rehinli alacaklının rehin hakkının sicilden terkinini talep etme  yükümlülüğünü yerine getirmemesi halinde ise, TİTRK m. 15/3 hükmü uyarınca,  “Rehin alacaklısının, alacağın son bulmasını müteakip rehnin terkini için süresi içinde  Sicile başvurmaması hâlinde, borcunu ödeyen ve bunu belgeleyen borçlu, rehnin  terkinini Sicilden isteyebilir.” ifadesine yer verilmiştir[25] . Söz mevzusu hükümde geçen  ‘borcunu ödeme’ ile kastedilen, ‘borcun ifa edilmesi’ olarak anlaşılmalıdır[26]. Bunun yanında  ‘borcunu ödeyen borçlu’ ile de, ancak borçlu olandan ziyade, üçüncü şahıs  tarafından yapılabilmesi mümkün olan ödeme düşünülerek, üçüncü kişiler de bu kapsama dahil ediliri.[27]

V.                Rehin Verenin Yükümlülükleri

A.            Rehin Tesis Etme Yükümlülüğü

Sicil Yönetmeliği m. 22/1 hükmünde rehinli alacaklı ve rehin veren sıfatına haiz  kişiler veya bunların temsil ve ilzama yetkili temsilcilerinin rehin sözleşmesinin tescil  ve değişim talebinde birlikte bulunacağı anlatım edilmektedir. Böylelikle rehin veren,  rehin hakkı kurma yükümlülüğünü, rehin sözleşmesinin sicile tesciline katılarak yerine  getirmektedir.[28]

B.            Rehinli Taşınır Varlığın Değerini Koruyucu Tedbirleri Alma Yükümlülüğü

Rehin hakkı, bir alacağa teminat oluşturmak amacıyla kurulur. Teminat  işlevinin devam etmesi için ise, rehin mevzusunun değerinin korunması icap eder. Bu  kapsamda, TRK m.12 f.2 uyarınca, zilyet[29] rehin mevzusu taşınırın değerini korumak  maksadıyla zaruri nitelikteki önlemleri almakla yükümlüdür.Rehin mevzusunun değerini sakınan tedbirlerin neler olduğu TRK m.12 f.2  hükmünde açıkça düzenlenmemiştir. Bununla birlikte, rehin konusunun niteliğine  bağlı olarak, onun iyi bir biçimde muhafaza edilmesi, saklanması, bakımının  yapılması, beslenmesi, boyanması benzer biçimde faaliyetler rehin konusunun kıymetini koruyan  tedbirler olarak kabul edilebilir.25 Rehin veren, rehinli taşınır varlığın değerini korumuş olan lüzumlu tedbirleri alma  yükümlülüğünü yerine getirmemesi hâlinde, hem TBK genel hükümleri aynı zamanda TRK  kapsamında görevli tutulabilecektir.26 Diğer bir ifadeyle, rehin verenin gerekli  tedbirleri alma yükümlülüğünü yerine getirmemesi hâlinde rehin alacaklısının talep  hakkı doğmaktadır. Dolayısıyla, lüzumlu tedbirlerin katılımı rehin veren bakımından  bir zorunluluk; bu yükümlülüğün yerine getirilmemesi hâlinde rehin alacaklısının istek hakkı doğacağı için, rehin alacaklısı bakımından ise bir hak teşkil etmektedir.[30]

C.            Rehinli Taşınır Varlığın Değerini Koruyucu Giderleri Tazmin Etme Yükümlülüğü

TİTRK m. 12/3 uyarınca, hakları zarar görenler tedbir için yapmış olduğu  giderlerin tazminini zarara sebep olanlardan isteyebilecektir. İlgili düzen  gereğince zilyedin rehinli taşınırın kıymetini düşüren davranışları bulunması halinde,  rehinli alacaklı aldığı önlemler için yaptığı giderleri rehin verenden talep  edebilecektir.[31]

D.            Rehinli Taşınır Varlığın Değerini Düşüren Tasarruflarından Doğan Zararı Tazmin Yükümlülüğü

Rehin alan bakımından TİTRK m. 12/5 kapsamında hak olarak düzenlenen bu  başlık, rehin veren tarafında mecburiyet olarak kendini göstermektedir. Rehin verenin  rehinli taşınırın kıymetini azaltacak davranışları halinde bir tazminat yükümlülüğü  öngörülmüştür. Yukarıda da anlatım edildiği üzere, burada TİTRK m. 12/2- 3 fıkaralarında  olduğu benzer biçimde değer düşürücü davranışı önleme benzer biçimde bir önlem, gider bulunmamaktadır.  Burada belki de rehin alacaklısının rehinli taşınırın kıymet düşüşünden haberi dahi yok  iken, rehinli taşınırın değerinde düşme gerçekleştikten sonrasında istek edilen bir tazminat  laf mevzusu olmaktadır. Elbette ki TBK genel hükümler çerçevesinde tazminat  sorumluluğuna başvurulmasında bir engel bulunmamaktadır. Bu noktada değerlendirilmesi gereken husus, TİTRK hükümlerine mi yoksa TBK hükümleri  başvurmanın mı menfaat ve ispat bakımından basit olacağıdır.[32]

E.            Rehinli Taşınır Varlığın ve Alacağın Devrini Sicile Tescil Yükümlülüğü

Yukarıda belirtildiği üzere, TİTRK hükümleri uyarınca tesis edilen rehin  ile alakalı, rehin verenin rehinli göç eder mevcudiyet üstündeki tasarruf yetkisi sona ermez. Nitekim TİTRK m.4 f.7 ve Uygulama Yönetmeliği m.9 f.3 hükümleri uyarınca, rehin  verenin tutum yetkisini kısıtlayan kontrat kayıtları geçersizdir. Rehin veren,rehinli taşınır varlık üstünde tutum yetkisine haiz olması nedeniyle, rehin  alacaklısının onayına gerek duyulmaksızın rehinli taşınır varlığı devredebilir. Ancak,  rehin konusu taşınır varlığın veya alacağın üçüncü bir kişiye devredilmesi  durumunda, rehin veren, durumu sicile bildirmek ve devir işlemlerini sicil nezdinde  tescil ettirmek zorundadır. Rehinli taşınır siciline yapılan tescil, devrin geçerliliği  bakımından koşul değildir. Bununla beraber, tescil cevabında, rehin alacaklısı, rehin  konusu unsuru daha basit bir şekilde denetleyebilir, tedbir alabilir yada takip  edebilir. [33] TİTRK m.16 f.1 (ç) bendi uyarınca, “rehin veren yada taşınırı rehin yüklü  olarak devralan, rehinli taşınır varlığın dönemi ile alacağın devrini rehinli taşınır  siciline tescil ettirmemesi hâlinde alacağını tamamen veya kısmen tahsil edemeyen  rehin alacaklısının şikâyeti üzerine güvence dibine alınan alacak tutarının yarısını  aşmamak kaydıyla adli para cezası ile cezalandırılacaklardır.”[34]

F.             Katlanma Yükümlülüğü

TİTRK m. 14 hükmünde rehinli alacaklıya bazı haklar bilinmektedir. Rehinli  alacaklı, rehinle güvence alınan borcu rehin verenin yerine getirmemesi halinde,  TİTRK m. 14’teki haklarını kullanabilecektir. Rehin veren ise, rehinli alacaklının bu  haklarını kullanımı halinde, buna katlanmakla yükümlüdür.[35]

DEĞERLENDİRME

İlgili düzenlemelere göre rehin hakkı, herhangi rehin alacaklısı ile herhangi rehin veren arasında kurulur. Kanunda belirtilen ve yukarıda saydığımız kişiler dışında rehin hakkı kurulamayacaktır. Rehin sözleşmesinin kurulması yoluyla taşınırın tasarruf yetkisinde değişiklik olmamaktadır. Herhangi bir kısıtlama da getirilemez.Rehin verenin rehinde meydana gelecek zararlara karşı çeşitli yükümlülükleri bulunur.Rehin veren bu durumun gerçekleşmemsi için gerekli önlemleri almakla yükümlü aynı zamanda zarar ortaya çıktığında da gidermek durumundadır. Bu düzenlemelerin getirilme sebebi rehin verenin rehinden yararlanmaya devam etmesi ve borç süresince rehinin korunarak alacağın güvence altında tutulmasının sağlanmasıdır.

 

 

 

 

 

KAYNAKÇA

Acar, Faruk: Rehin Hukuku Dersleri, 2. Bası, İstanbul 2017. (Rehin Hukuku)

Acar, Faruk: Rehin Hukukunda Taşınmaz Kavramı Ve Özellikle Belirlilik İlkesi,

Tıpkı 2. Basım, İstanbul 2017. (Belirlilik İlkesi)

Acar, Faruk: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Bakımından Rehin Alanın Ve Rehin

Verenin Hak Ve Yükümlülüklerine Kısa Bir Bakış”, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni

Sempozyumu (Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi), Ankara, 2018, S. 191-198.

(Ticari İşlem)

Akipek Öcal, Şebnem: “Taşınır Rehni Sözleşmeleri Ve Sözleşmelerde

Şekil”, Kadir Has Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 5, S. 1, Haziran 2017, S.

81-92.

Akipek, Jale/Akıntürk, Turgut/Ateş, Derya: Eşya Hukuku, İstanbul 2018.

Antalya, O. Gökhan: “Eşya Hukukuna Hakim İlkelerden Aleniyet İlkesi”, Prof.

Dr. Bülent Tahiroğlu’na Armağan, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk

Araştırmaları Dergisi, C. 23, S. 3, 2017, S. 419-440.

Antalya, Gökhan/Acar, Faruk: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni (6750 Sayılı

Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Çerçevesinde İlk Tespitler), 3. Baskı, İstanbul

2020.

Arkan, Sabih: Ticari İşletme Hukuku, 24. Bası, Ankara 2018. (2018)

Arkan, Sabih: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Açısından Ticari

İşletmenin Rehni”, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Sempozyumu (Bilkent Üniversitesi

Hukuk Fakültesi), Ankara, 2018, S. 141-157.

Arvas, Mehmet Mücahit: 6750 Sayılı Kanuna Göre Rehne Konu Olabilecek

Taşınırlar, Ankara 2017.

182

Bahtiyar, Mehmet: Ticari İşletme Hukuku, Güncellenmiş 20. Bası, İstanbul

2019.

Baydak, Ecrin: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni, İstanbul 2018.

Bayezit, Fırat: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Kapsamında Rehin

Sözleşmesi Ve Hükümleri, İstanbul 2019.

Biçer, Levent: “Finansmana Erişim Kolaylığı Açısından Ticari İşlemlerde Taşınır

Rehni Kanunu”, Kosbed, 35, 2018, S. 73-101.

Bilgin, Hikmet: “6750 Sayılı Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu’na İcra-İflas

Hukuku Açısından Genel Bir Bakış”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl 8, S. 31,

Temmuz 2017, S. 619-657.

Bozer, Ali/ Göle, Celal: Ticari İşletme Hukuku, 5. Bası, Ankara 2018. (2018)

Coşkuner, Gökçe, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,2020 S.63

Doğan, Murat: “Teslime Bağlı Olmayan Sicilli Motorlu Taşıt Rehni”, Erciyes

Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. Xıı, S. 3-4, Yıl 2008, S. 181-207.

Duran, Arif: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Sözleşmesi Taraflarının Hak Ve

Yükümlülükleri”, Sakarya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 4, S. 2, Aralık

2016, S. 103-118.

Erdem, Ercüment: Ticari İşletme Rehninde Güncel Sorunlar, Bankacılar Dergisi,

S.76, Mart 2011, S. 42-60.

Erdem, Mehmet: “Sicilli Hayvan Rehni, İş Dünyası Ve Hukuk”, Prof. Dr. Tankut

Centel’e Armağan, İstanbul 2011, S. 991-1009.

Erel, Şafak N.: Gayrimenkul Rehninde Sıra, Ankara 1974.

Eren, Fikret: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 23. Bası, Ankara 2018.

Eren, Fikret: Borçlar Hukuku Özel Hükümler, 7. Bası, Ankara 2019.

Ergüne, Mehmet Serkan: Hukukumuzda Taşınır Rehninin, Özellikle Teslime

Bağlı Taşınır Rehninin Kuruluşu, İstanbul 2002. (Taşınır Rehni)

Ergüne, Mehmet Serkan: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehninin Kuruluşu”, Ticari

İşlemlerde Taşınır Rehni Sempozyumu (Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi),

Ankara, 2018, S. 117-124. (Ticari İşlem)

Ertaş, Şeref: “Tescilli Taşınır Rehinleri”, Prof. Dr. Aydın Zevklilere Armağan,

Yaşar Üniversitesi Elektronik Dergisi, Cilt 8, Özel Sayı, S. 1155-1183.

Erten, M. Ali: Bankacılık Uygulamasında Ticari İşletme Rehni, Ankara 2001. E

Erten, M. Ali: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehninde Teminatın Taşınır Varlık

Yönünden Kapsamı”, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Sempozyumu (Bilkent

Üniversitesi Hukuk Fakültesi), Ankara, 2018, S. 181-191. (Ticari İşlem)

Esener, Turhan/Güven, Kudret: Eşya Hukuku, 7. Baskı, Ankara 2017.

Göle, Celal/Aydoğan, Gökhan: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunun

Ticaret Hukuku Açısından Değerlendirilmesi”, Batıder, C. 33, S. 1, Yıl 2017, S. 5-

51.

Gülekli, Yeşim: İpoteğin Taşınmaz Ve Alacak Açısından Kapsamı, İstanbul 1992.

Güleş, Bedia/Doğu, Hakkı Mert: “6750 Sayılı Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni

Kanunu Kapsamında Kurulan Taşınır Rehni Sözleşmesinin Şekli”, Bahçeşehir

Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 11, S. 147, Kasım 2016, S. 53-73.

Gümüş, Mustafa Alper: “6750 Sayılı Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu

Bakımından Temerrüt Sonrası Haklar”, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Sempozyumu

(Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi), Ankara, 2018, S. 199-225.

Gürpınar, Damla: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Uyarınca Kurulmuş

Olan Rehinli Taşınır Sicilinin Tapu Sicili İle Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”,

Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 19, S. 2, 2017, S. 61-102.

Gürpınar, Damla: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehninin Teslime Bağlı Taşınır

Rehni Kurallarından Ayrılan Yönleri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi

Dergisi, C. 19, S. 1, 2017, S. 111-159.

Hamamcıoğlu, Esra/Karamanlıoğlu, Argun: “6750 Sayılı Ticari

İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu’na İlişkin Bazı Tespitler”, Yeditepe Üniversitesi

Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 13, S. 2, 2017, S. 95-138.

Hasırcı, Hakan: “6750 Sayılı Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu’nun İcra Ve

İflas Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi”, Batider, C. 33, S. 2, Yıl 2017, S.

207-269.

Hazıroğlu, Elif Cemre: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu’nda Sicilli

Taşınır Varlıkların Durumu Ve Ticari İşletme Rehninin Bunlar Üzerindeki Etkileri”,

Batider, C. 33, S. 2, Yıl 2017, S. 177-204.

Helvacı, İlhan: Türk Medeni Kanununa Göre Lex Commissoria (Mürtehinin

Merhunu Temellük) Yasağı, Alfa Yayınevi, İstanbul 1997. (Lex Commissoria)

Helvacı, İlhan: Eski Medeni Kanunumuz İle Karşılaştırmalı Olarak Türk Medeni

Kanununa Göre Sözleşmeden Doğan İpotek Hakkı, İstanbul 2008.

Helvacı, İlhan: Sanayi İşletmelerine Ticari İşletme Rehni Üzerine, (Ticari İşletme

Rehni Kanunu Ek Madde 2), İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, S.

Lxv, S. 1, 2007.

Kahraman, Zafer: Karşılaştırmalı Hukukta Borcun Dış Üstlenilmesi (Borcun

Nakli), İstanbul 2013.

Karabel, E. Gökçe: Ticari İşletme Rehninin Paraya Çevrilmesi, Ankara, 2011.

Karakuş-Erbaş, Burcu: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Ve Rehin Alacaklısının

Korunması, Ankara, 2018..

Kırca, Çiğdem: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehninde Sıra”, Ticari İşlemlerde

Taşınır Rehni Sempozyumu (Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi), Ankara, 2018, S.

159-179.

Köprülü, Bülent/Kaneti, Selim: Sınırlı Ayni Haklar, İstanbul 1982-1983.

Köroğlu-Ölmez, Belin: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Uyarınca

Ticari İşletme Rehni”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, C. Xxıx, S. 129, 2017, S. 261-

286.

Kuntalp, Erden: Ana Para Ve Üst Sınır (Maksimal) İpotek Ayrımı, Ankara 1989.

Kuntalp, Erden: İpotek Dereceleri-Boş Dereceden İstifade Ve Uygulamada

Ortaya Çıkan Sorunlar, Ankara 1979.

Kuntalp, Erden: “Teminat Kavramı, Teminat Türleri Ve Bunlardan Doğan

Sorumluluk”, Prof. Dr. Reha Poroy’a Armağan, İstanbul 1995, S. 263-299. (Teminat)

Makaracı-Başak, Aslı: Taşınır Rehni Sözleşmesi, İstanbul 2014.

Muşul, Timuçin: İcra Ve İflas Hukukunda Rehnin Paraya Çevrilmesi, Ankara 2017.

Narbay, Şafak/Yıldız, Enes M.: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu

Çerçevesinde Ticari İşletme Rehninde Rehinli Taşınır Sicili’nin Diğer Sicillerle İlişkisi

Üzerine Değerlendirme”, Batider, C. 34, S. 4, 2018, S. 37-92.

Nomer-Ertan, Füsun: “İnternet Alan Adının Hukuki Niteliği Ve

Marka Ve Ticaret Unvanı Gibi Ad Ve İşaretler İle Arasında Benzerlik Bulunması

Sebebiyle Doğabilecek Hukuki Sorunlar”, Prof. Dr. Hayri Domaniç’e 80. Yaş Günü

Armağanı, İstanbul 2001, S. 395-418.

Nomer, Halûk Nami: Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 15. Bası, İstanbul 2017.

Nomer, Halûk Nami/Ergüne, Mehmet Serkan: Eşya Hukuku (Zilyetlik-Tapu

Sicili-Mülkiyetin Genel Hükümleri-Taşınır Mülkiyeti-Rehin Hakları), Gözden

Geçirilmiş Ve Genişletilmiş 7. Bası, İstanbul (Eylül) 2019.

Oğuzman, M. Kemal/Seliçi, Özer/Oktay-Özdemir, Saibe: Eşya

Hukuku, 21. Baskı, İstanbul 2018.

Oktay-Özdemir, Saibe: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanununa Göre

Üzerinde Rehin Hakkı Kurulabilecek Ticari İşletmeler Dışındaki Taşınır Varlıklar”,

Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Sempozyumu (Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi),

Ankara, 2018, S. 53-84.

Omağ, Merih Kemal: “Türk Hukukunda Ticari İşletme Rehni”, İstanbul İktisadi Ve

Ticari İlimler Dergisi, S. 1, Y. 1976, S. 187-205.

Oral, Bahar: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni, Ankara, 2019.

Ozanoğlu, Hasan Seçkin: “Türk Medeni Kanunu’nun 940. Maddesinin Iı.

Fıkrası (Motorlu Araç Rehni) Üzerine”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi,

C. V, S. 1-2, Yıl 2001, S. 22-38.

Öcal-Apaydın, Bahar: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Uyarınca

Teminat Yükünün Kapsamı Bakımından Özellik Arz Eden Haller”, Bahçeşehir

Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt 13, Sayı: 169-170, Eylül-Ekim 2018, S. 87-

120.

Öz, Turgut: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu”, Prof. Dr. Iur. Merih Kemal

Omağ’a Armağan, İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 16, S. 2

(Özel Sayı) Temmuz 2017, İstanbul, S. 151-186.

Öz, Turgut: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanununa Göre Rehinli Malın

Birleşmesi Ve Karışması (Kanundaki Önemli Değişikliklerle Birlikte)”, Ticari

İşlemlerde Taşınır Rehni Sempozyumu (Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi),

Ankara, 2018, S. 125-139.

Özer, Selçuk: Mevduat Rehni, Ankara 2016.

Poroy, Reha/Yasaman, Hamdi: Ticari İşletme Hukuku, 15. Baskı, İstanbul

2015.

Poroy, Reha/Yasaman, Hamdi: Ticari İşletme Hukuku, 16. Baskı, İstanbul

2017.

Sirmen, A. Lale: Eşya Hukuku, 6. Baskı, Ankara, 2018. (Eşya)

Sirmen, A. Lale: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehninin Düzenleniş Biçimi, Niteliği

Ve Rehne Hakim Olan İlkeler”, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Sempozyumu (Bilkent

Üniversitesi Hukuk Fakültesi), Ankara, 2018, S. 21-52. (Ticari İşlem)

Şenocak, Kemal/Kahraman, Zafer/ Tuncer Kazancı, İdil/Öcal

Apaydın, Bahar: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni, Ankara, 2019.

Şit-İmamoğlu, Başak: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Üzerine Bir

İnceleme, Ankara 2017..

Türker, Erhan: Ticari İşletme Rehni, Eskişehir 1981.

Ülgen, Hüseyin/Helvacı, Mehmet/ Kendigelen, Abuzer/Kaya,

Arslan/Nomer Ertan, Füsun: Ticari İşletme Hukuku, İstanbul 2015.

Ülgen, Hüseyin/Helvacı, Mehmet/Kaya, Arslan/Nomer Ertan, Füsun:

Ticari İşletme Hukuku, İstanbul 2019

 

---

[1] Öz, Turgut: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu”, Prof. Dr. Iur. Merih Kemal  Omağ’a Armağan, İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 16, S. 2  (Özel Sayı) Temmuz 2017, İstanbul, S. 151-186

 Sirmen, A. Lale: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehninin Düzenleniş Biçimi, Niteliği  Ve Rehne Hakim Olan İlkeler”, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Sempozyumu (Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi), Ankara, 2018, S. 23  Hamamcıoğlu, Esra/Karamanlıoğlu, Argun: “6750 Sayılı Ticari  İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu’na İlişkin Bazı Tespitler”, Yeditepe Üniversitesi  Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 13, S. 2, 2017, , S. 1014

[2] Oğuzman, M. Kemal/ Seliçi, Özer / Oktay Özdemir, Saibe; Eşya Hukuku, Filiz Kitapevi,  18. Bası, İstanbul, 2015, S.1015 ; Esener, Turhan/ Güven, Kudret; Eşya Hukuku, Yetkin Yayınları,  6. Baskı, Ankara, 2015, S.527.

[3] Acar, Faruk: Rehin Hukuku Dersleri, 2. Bası, İstanbul 2017; S. 79

[4] Cansel, Erol; Türk Menkul Rehni Hukuku C. I, Sevinç Matbaası, Ankara, 1967, S. 11.

[5] Oğuzman, M. Kemal/ Seliçi, Özer/ Oktay Özdemir, Saibe; S1015 ; Esener, Turhan/

Güven, Kudret; S.527 ; Sirmen, Lale; Eşya Hukuku, Yetkin Yayınları, 4. Baskı, Ankara, 2016, S.

651.

[6] Doğan, Murat; “Teslime Bağlı Olmayan Sicilli Motorlu Taşıt Rehni”, Erciyes Üniversitesi Hukuk

Fakültesi Dergisi, S. 3- 4 (2008), S. 181- 207,

[7] Coşkuner, Gökçe, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,2020 S.63

[8] Üstüntaş, Büşra, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni , Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,2019, S.78

[9] Baydak, Ecrin. Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni. On İki Levha Yayıncılık, 2018. S.73

[10] Coşkuner, S.71

[11] Şit İmamoğlu, Başak: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu  Üzerine Bir İnceleme, Ankara, Banka Ve Ticaret  Hukuku Araştırma Enstitüsü, 2017.., S.17.

[12] Göle, Celal / Aydoğan,  Gökhan: “Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu’nun  Ticaret Hukuku Açısından Değerlendirilmesi”,  BATİDER, C. XXXIII, S.1, 2017, S. 5-51., S. 15

[13] ANTALYA, Gökhan/ACAR, Faruk: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni (6750 Sayılı

Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Çerçevesinde İlk Tespitler), 3. Baskı, İstanbul

2020.S. 134.

[14] Oğuzman/Seliçi/Oktay-Özdemir., S. 80

[15] Makaracı Başak, Aslı: Taşınır Rehni Sözleşmesi, İstanbul, On İki Levha, 2014., , S. 184.

[16] Antalya/Acar,  S. 129

[17] Antalya/Acar,  ; S. 157.

[18] Baydak, Ecrin: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni, İstanbul, On İki Levha, 2018 S.194

[19] Oral,Bahar, Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,2018 S.81

[20] Antalya/Acar, S. 137-138.

[21] Antalya/Acar, S. 137; Acar, S. 22-24

[22] Ayhan/Çağlar, A.G.E., S. 192-193

[23] Antalya/Acar, A.G.E., S. 138,

[24] Antalya/Acar, A.G.E., S. 138-139

[25] GÖLE/AYDOĞAN, S. 47.

[26] ANTALYA/ACAR, S. 233, Dn. 428.

[27] BAYEZİT, Fırat: Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanunu Kapsamında Rehin Sözleşmesi Ve Hükümleri, İstanbul 2019., S. 441

[28] Coşkuner s.151

[29] Antalya/Acar, a.g.e., s. 161

[30] Üstüntaş s.188

[31] Coşkuner, s.151

[32] Oral, s.82

[33] Antalya/Acar, a.g.e., s. 138, dpn. 207.

[34] Arvas, Mehmet Mücahit: 6750 Sayılı Kanuna Göre Rehne Konu Olabilecek Taşınırlar, Ankara,  2017, s. 21

[35] Coşkuner, s.152